Kumamoto E Os Doce Roboticos

Xoan Babarro Gonzalez

XOÁN BABARRO GONZÁLEZ (Calvelo de Maceda, 1947) exerceu como mestre no ensino primario e como catedrático de Lingua e Literatura Galega no ensino medio. En 1994 presentou a súa tese de doutoramento Galego de Asturias. Delimitación, caracterización e situación sociolingüística (publicada en 2003). Ademais do anterior, entre os seus traballos de investigación sobre a literatura galegoasturiana salientan a antoloxía Évos un amaicer guapo. Aproximación á poesía en lingua galega do Principado de Asturias (2007) e a edición da Poesía completa de Antolín Santos Mediante Ferraría (2008). En decembro de 2002 foi nomeado membro correspondente da Real Academia Galega. Autor de múltiples traducións e libros relacionados co ensino da lingua, como narrador infantil dáse a coñecer e 1974 con Zoca zoqueira (primeiro premio de contos “O Facho”) e con colaboracións na revista Vagalume. Con Ana Mª Fernández consegue os premios “O Facho” de teatro en 1983 (Grande invento para saír do aburrimento) e “O Barco de Vapor” de 1985 (Primeiro libro con Malola) e 1989 (Barrigaverde e o dragón Achís). Gaña o VII Premio de Literatura Infantil e Xuvenil “Pura e Dora Vázquez” con Palabra era un universo paralelo (2010) e a quinta edición do Premio Arume de Poesía con A Princesa de Taramundi (2010). Algunhas das súas obras podemos encontralas traducidas a diferentes idiomas (castelán, catalán, coreano, grego, portugués...). Ademais dos que ofrecemos no noso catálogo, outros títulos do Xoán Babarro son: Nena de flan (2000), Lobo lobo (2000), Os feitizos de Medea (2001), O reino de Dama Duira (2001), Píllaras. Canciois del Navia (2003), Eu voguei por Mar de Chocolate (2003), Chalchihuites (Libro Asociado Forum Barcelona 2004), Sempre hausa (2004), O misterio do príncipe pastor (2007), Mouchiño Mou (2007), A princesa que venceu a sombra (2007), Cormarín (2009), Do A ao Z con Pondal (2010), A tea de ar...